1. Introductio ElementorumBarium,
Elementum metalli alcalino-terrestris, symbolo chemico Ba insignitum, in Grege IIA periodi sexti tabulae periodicae situm est. Est metallum alcalino-terrestre molle, argenteo-albo splendore praeditum, elementum autem activissimum inter metalla alcalino-terrea. Nomen elementi a vocabulo Graeco "beta alpha ρύς" (barys) derivatur, quod "grave" significat.
2. Historia Brevis Inveniendo
Sulfida metallorum alcalino-terrestrium phosphorescentiam exhibent, id est, lucem per aliquod tempus in tenebris emittere pergunt postquam luci exposita sunt. Composita barii propter hanc ipsam proprietatem attentionem hominum allicere coeperunt. Anno 1602, sutor nomine Casio Lauro in urbe Bononiae in Italia barytum continens sulfatum barii una cum substantiis inflammabilibus torrebat et invenit eam lucem in tenebris emittere posse, quod studium eruditorum illius temporis excitavit. Postea, hoc genus lapidis polonites appellatum est et studium chemicorum Europaeorum in investigatione analytica excitavit. Anno 1774, chymicus Suecicus C.W. Scheele invenit oxidum barii esse solum novum relative grave, quod "Barytam" (solum gravem) appellavit. Anno 1774, Scheler credidit hunc lapidem esse mixturam soli novi (oxidi) et acidi sulfurici. Anno 1776, nitratum in hoc solo novo calefecit ut solum purum (oxidum) obtineret. Anno MDCCCVIII, chemicus Britannicus H. Davy hydrargyrum ut cathodum et platinum ut anodum ad electrolyzandum barytum (BaSO4) adhibuit ut amalgama barii produceretur. Post distillationem ad hydrargyrum removendum, metallum puritatis humilis obtentum est et a vocabulo Graeco "barys" (gravi) nominatum est. Symbolum elementi Ba ponitur, quod "barytum" appellatur.barium.
3. Proprietates physicae
BariumMetallum argenteum album est, cuius punctum liquefactionis 725°C, punctum ebullitionis 1846°C, densitatem 3.51g/cm3, et ductilitatem habet. Principales mineralia barii sunt baryta et arsenopyrita.
numerus atomicus | 56 |
numerus protonum | 56 |
radius atomicus | Hora vicesima et vicesima secunda post meridiem |
volumen atomicum | 39.24cm3/mol |
punctum ebullitionis | 1846℃ |
Punctum fusionis | 725℃ |
Densitas | 3.51g/cm³3 |
pondus atomicum | 137.327 |
Duritia Mohsiana | 1.25 |
Modulus tensionis | 13GPa |
modulus scissionis | 4.9GPa |
expansio thermalis | 20.6 µm/(m·K) (25℃) |
conductivitas thermalis | 18.4 W/(m·K) |
resistivitas | 332 nΩ·m (20℃) |
Sequentia magnetica | Paramagneticus |
electronegativitas | 0.89 (scala globorum volubilium) |
4.Bariumelementum chemicum est cum proprietatibus chemicis.
Symbolum chemicum Ba, numerus atomicus 56, ad gregem IIA systematis periodici pertinet et inter metallorum alcalino-terrestriorum numeratur. Barium magnam activitatem chemicam habet et inter metalla alcalino-terrestria activissimum est. Ex energia potentiali et ionizationis, videri potest barium validam reductibilitatem habere. Re vera, si solum amissionem primi electronis consideramus, barium maximam reductibilitatem in aqua habet. Attamen, relative difficile est bario secundum electronem amittere. Ergo, omnibus factoribus consideratis, reductibilitas barii significanter decrescet. Nihilominus, etiam unum ex metallis reactivissimis in solutionibus acidis est, secundum solum lithium, caesium, rubidium et kalium.
Cyclus pertinentiae | 6 |
Greges ethnici | IIA |
Distributio stratorum electronicorum | 2-8-18-18-8-2 |
status oxidationis | 0 +2 |
Dispositio electronica peripherica | Sexies et duo |
5. Composita principalia
1). Oxidum barii in aere lente oxidatur ut oxidum barii formet, quod est crystallum cubicum incolorum. In acido solubile, in acetone et aqua ammoniaca insolubile. Cum aqua reagit ut hydroxidum barii formet, quod est venenosum. Cum comburitur, flammam viridem emittit et peroxidum barii generat.
2). Barii peroxidum cum acido sulfurico reagit ut hydrogenii peroxidum producat. Haec reactio in principio hydrogenii peroxidi in laboratorio praeparandi nititur.
3). Hydroxidum barii cum aqua reagit ut hydroxidum barii et gas hydrogenii producatur. Propter solubilitatem humilem hydroxidi barii et energiam sublimationis magnam, reactio non tam intensa est quam metallorum alcalinorum, et hydroxidum barii inde ortum visum obscurabit. Parva quantitas dioxidi carbonis in solutionem inducit ut praecipitatum carbonatis barii formetur, et superfluus dioxidi carbonis ulterius inducit ut praecipitatum carbonatis barii dissolvatur et bicarbonatum barii solubile generetur.
4). Aminobarium in ammoniaco liquido dissolvi potest, solutionem caeruleam cum paramagnetismo et conductivitate generans, quae essentialiter electrones ammoniaci format. Post longum tempus repositionis, hydrogenium in ammoniaco in gas hydrogenii per electrones ammoniaci reducetur, et tota reactio est barium cum ammoniaco liquido reagens ad aminobarium et gas hydrogenii producendum.
5). Sulfitum barii est crystallus vel pulvis albus, toxicus, leviter in aqua solubilis, et gradatim in sulfatum barii oxidatur cum in aere ponitur. In acidis fortibus non oxidantibus, ut acido hydrochlorico, dissolvitur ut gas dioxidi sulphuris odore acriore generetur. Cum acidis oxidantibus, ut acido nitrico diluto, occurrit, in sulfatum barii converti potest.
6). Barii sulfas proprietates chemicas stabiles habet, et pars barii sulfatis in aqua dissoluta omnino ionizata est, quod eum electrolytum fortem facit. Barii sulfas in acido nitrico diluto insolubilis est. Praecipue ut medium contrastans gastrointestinalis adhibetur.
Barii carbonas toxicum est et in aqua frigida paene insolubile. Leviter solubile in aqua dioxidum carbonis continente et in acido hydrochlorico diluto solubile. Cum natrii sulfate reagit ad producendum praecipitatum album barii sulfatis magis insolubile – proclivitas conversionis inter praecipitata in solutione aquosa: facile est converti versus directionem magis insolubilem.
6. Campi Applicationis
1. Ad usus industriales in productione salium barii, mixturarum metallorum, artificiorum pyrotechnicorum, reactorum nuclearium, etc. adhibetur. Etiam deoxidans egregius est ad aeris refinationem. Late in mixturis metallicis adhibetur, inter quos plumbum, calcium, magnesium, natrium, lithium, aluminium, et nickel. Barium metallum ut agens degassans ad gasa vestigia e tubis vacuis et tubis radiorum cathodicorum removenda, necnon ad metalla refinanda, adhiberi potest. Barium nitras cum chlorato kalii, pulvere magnesii, et resina mixtum ad flammulas signales et artificia pyrotechnica fabricanda adhiberi potest. Composita barii solubilia vulgo ut insecticidia, ut barium chloridum, ad varias pestes plantarum reprimendas adhibentur. Etiam ad salsamentum et aquam caldariorum refinandam ad productionem sodae causticae electrolyticae adhiberi potest. Etiam ad pigmenta praeparanda adhibetur. Industriae textiles et coriacei ut mordant et agens mattans pro serico artificiali utuntur.
2. Barium sulfas ad usum medicum est medicamentum auxiliare ad examinationem radiographicam. Pulvis albus inodorus et insipidus est, substantia quae contrastum positivum in corpore per examinationem radiographicam praebere potest. Barium sulfas medicinalis in tractu gastrointestinali non absorbetur nec reactiones allergicas causat. Non continet composita barii solubilia, ut barii chloridum, barii sulfur, et barii carbonatum. Praecipue ad imagines gastrointestinales adhibetur, interdum ad alia examinationis proposita.
7. Modus praeparationis
Productio industrialisbarium metallicumIn duos gradus dividitur: productio oxidi barii et reductio thermica metalli (reductio thermica aluminii). Ad 1000-1200 ℃,barium metallicumObti potest reductione oxidi barii cum aluminio metallico, deinde purificatione per distillationem vacui. Methodus reductionis thermalis aluminii ad producendum barium metallicum: Propter diversas proportiones ingredientium, duae reactiones ad reductionem oxidi barii aluminii esse possunt. Aequatio reactionis est: ambae reactiones tantum parvam quantitatem barii ad 1000-1200 ℃ producere possunt. Ergo, antlia vacui adhibenda est ad vaporem barii continuo transferendum ex zona reactionis ad zonam condensationis frigidam ut reactio pergat moveri ad dextram. Residua post reactionem toxica sunt et tractanda ante depositionem.
Tempus publicationis: XII Septembris, MMXXIV