Erbium, elementum sexagesimum octavum in tabula periodica.
InventioerbiumPlenum est flexibus et conversionibus. Anno 1787, in parvo oppido Itby, 1.6 chiliometra a Holmia, Suecia, distante, nova terra rara in lapide nigro inventa est, terra yttrii nominata secundum locum inventionis. Post Revolutionem Gallicam, chymicus Mossander novam technologiam adhibuit ad elementales reducendos.yttriumex terra yttrii. Hoc tempore, homines intellexerunt terram yttrii non esse "unum componentem" et duo alia oxida invenerunt: roseum appellaturoxidum erbii... et illud purpureum dilutum terbii oxidum appellatur. Anno MDCCCXLIII, Mossander erbium invenit et...terbium...sed non credidit duas substantias inventas puras esse et fortasse cum aliis substantiis mixtas. Decenniis subsequentibus, homines paulatim invenerunt revera multa elementa in eo mixta esse, et paulatim alia elementa metallica lanthanida praeter erbium et terbium invenerunt.
Studium erbii non tam facile erat quam eius inventum. Quamquam Maussand anno 1843 roseum erbii oxidum invenit, non ante annum 1934 exempla pura...erbium metallumextracta sunt propter continuam emendationem in methodis purificationis. Calefactione et purificationeerbii chloridumet kalium, homines reductionem erbii metallo kalium effecerunt. Nihilominus, proprietates erbii nimis similes sunt aliis elementis metallicis lanthanidis, quod ad fere quinquaginta annos stagnationis in investigationibus conexis, ut magnetismo, energia frictionis, et generatione scintillarum, duxit. Usque ad annum 1959, cum applicatione specialis structurae electronicae 4f stratorum erbii in campis opticis emergentibus, erbium attentionem attraxit et multiplices applicationes erbii evolutae sunt.
Erbium, argenteo-albo colore, texturam mollem habet et ferromagnetismum validum tantum prope zero absolutum exhibet. Superconductor est et lente ab aere et aqua temperatura ambiente oxidatur.Oxidum erbiiColor roseus ruber est, in industria porcellana vulgo adhibitus, et bona est ad vitrum adhibitum. Erbium in saxis vulcanicis concentratur et magnas mineralium depositas in Sinis meridionalibus habet.
Erbium proprietates opticas egregias habet et infrarubrum in lucem visibilem convertere potest, quo fit ut materia perfecta sit ad fabricandos detectores infrarubros et instrumenta visionis nocturnae. Est etiam instrumentum peritum in detectione photonum, capacem ad photona continenter absorbenda per certos gradus excitationis ionicae in solido, deinde haec photona detegenda et numeranda ad detectorem photonum creandum. Attamen, efficacia absorptionis directae photonum per iones erbii trivalentes non alta erat. Non ante annum 1966 scientifici laseres erbii excogitaverunt, signa optica indirecte per iones auxiliares captando et deinde energiam ad erbium transferendo.
Principium laseris erbii simile est principiis laseris holmii, sed energia eius multo minor est quam laseris holmii. Laser erbii cum longitudine undae 2940 nanometrorum ad tela mollia secanda adhiberi potest. Quamquam hoc genus laseris in regione media infrarubra penetrationem parvam habet, celeriter ab humore in textibus humanis absorberi potest, bonos eventus minore energia consequens. Tela mollia subtiliter secare, terere et removere potest, celerem vulnerum sanationem assequens. Late in chirurgia laseris, ut cavitatis oris, cataractae albae, pulchritudinis, cicatricum remotionis, et rugarum remotionis, adhibetur.
Anno MCMLXXXV, Universitas Southamptonensis in Britannia et Universitas Boreorientalis in Iaponia amplificatorem fibrae opticae erbium dopatum feliciter excogitaverunt. Hodie, Vallis Opticae Wuhanensis Wuhani, in provincia Hubei, Sinis, hunc amplificatorem fibrae opticae erbium dopatum independenter producere et in Americam Septentrionalem, Europam, aliaque loca exportare potest. Haec applicatio una ex maximis inventionibus in communicatione fibrae opticae est, dummodo certa proportio erbii dopata sit, damnum signorum opticorum in systematibus communicationis compensare potest. Hic amplificator nunc est instrumentum latissime adhibitum in communicatione fibrae opticae, capacem transmittendi signa optica sine debilitate.
Tempus publicationis: XVI Augusti, MMXXIII