Scandium, cuius symbolum chemicum est Sc et numerus atomicus est 21, est metallum transitionale molle, argenteo-album. Saepe cum gadolinio, erbio, et cetera miscetur, cum parva productione et alto pretio. Valentia principalis est status oxidationis + trivalens.
Scandium in plurimis mineralibus terrarum rararum invenitur, sed pauca tantum mineralia scandii in mundo extrahi possunt. Ob parvam copiam et difficultatem in praeparando scandio, prima extractio anno 1937 facta est.
Scandium altum punctum liquefactionis habet, sed eius densitas prope aluminii densitas est. Dummodo paucae millesimae partes scandii aluminio addantur, nova phasis Al3Sc formabitur, quae mixturam aluminii modificabit et mutationes manifestas in structura et proprietatibus mixturae efficiet, ita munus eius nosti. Scandium etiam in mixturis levibus alto puncto liquefactionis adhibetur, ut in mixturis scandii titanii et scandii magnesii.
Pelliculam brevem spectemus ut eius notitias personales cognoscamus.
Carum! Carum! Carum! Vereor ne tales res rarae solum in navibus spatialibus et rochetis adhiberi possint.
Cibariis, scandium non toxicum habetur. Experimentum in animalibus compositorum scandii perfectum est, et mediana dosis letalis scandii chloridi determinata est ut 4 mg/kg intraperitoneale et 755 mg/kg per administrationem oralem. Ex his resultatis, composita scandii ut composita moderate toxica tractanda sunt.
Attamen, in pluribus campis, scandium et composita scandii ut condimenta magica adhibentur, sicut sal, saccharum vel glutamas mononatrius in manibus coquorum, quibus tantum paulo opus est ad finem perficiendum.
Tempus publicationis: IV Iul. MMXXII