Scientiae periti pulverem magneticum nanoparticulatum ad technologiam 6G obtinent.

Scientiae Nanopulverem Magneticum pro Sex Obtinent.Technologia GQQ截图20210628141218

fons: Newwise
Nuntii — Periti rerum materialium celerem methodum ad oxydum ferri epsilon producendum excogitaverunt et eius promissionem pro instrumentis communicationis novae generationis demonstraverunt. Proprietates magneticae eius excellentes eam unam ex materiis maxime desideratis faciunt, ut puta pro futura generatione instrumentorum communicationis 6G et pro inscriptione magnetica durabili. Opus in ephemeride "Journal of Materials Chemistry C", periodico Societatis Regiae Chemiae, divulgatum est.
Ferrum oxidum (III) unum ex oxida in Terra latissimis est. Invenitur plerumque ut minerale haematite (vel alpha ferrum oxidum, α-Fe2O3). Alia modificatio stabilis et communis est maghemite (vel modificatio gamma, γ-Fe2O3). Prius late in industria ut pigmentum rubrum adhibetur, posterius autem ut medium magneticum ad inscriptionem. Duae modificationes non solum structura crystallina (alpha-ferrum oxidum syngoniam hexagonalem habet et gamma-ferrum oxidum syngoniam cubicam) sed etiam proprietatibus magneticis differunt.
Praeter has formas oxidi ferri (III), modificationes exoticae magis extant, ut epsilon-, beta-, zeta-, et etiam vitreae. Phasis attractissima est oxidum ferri epsilon, ε-Fe2O3. Haec modificatio vim coactivam altissimam habet (facultatem materiae resistendi campo magnetico externo). Robur ad 20 kOe temperatura ambiente pervenit, quod comparabile est parametris magnetium in elementis pretiosis terrarum rararum fundatorum. Praeterea, materia radiationem electromagneticam in ambitu frequentiae sub-terahertz (100-300 GHz) absorbet per effectum resonantiae ferromagneticae naturalis. Frequentia talis resonantiae unum est e criteriis ad usum materiarum in instrumentis communicationis sine filo – norma 4G megahertz utitur et 5G decenas gigahertz. Consilia sunt ut ambitus sub-terahertz ut ambitus operandi in technologia sine filo sextae generationis (6G) adhibeatur, quae ad introductionem activam in vitas nostras ab initio annorum 2030 paratur.
Materia inde orta apta est ad productionem unitatum convertentium vel circuituum absorbentium his frequentiis. Exempli gratia, utendo nanopulveribus compositis ε-Fe₂O₃, fieri poterit ut pigmenta efficiantur quae undas electromagneticas absorbent atque ita conclavia a signis externis protegant, et signa ab interceptione extrinsecus protegant. Ipsa ε-Fe₂O₃ etiam in apparatibus receptionis 6G adhiberi potest.
Ferrum oxidum epsilon rarissima et difficillima forma ferri oxidi est ad obtinendum. Hodie, in quantitatibus minimis producitur, ipso processu usque ad mensem consumente. Hoc, scilicet, usum eius late diffusum excludit. Auctores studii methodum ad synthesim accelerandam ferri oxidi epsilon excogitaverunt, quae tempus synthesis ad unum diem reducere potest (hoc est, cyclum integrum plus quam triginta vicibus celerius perficere!) et quantitatem producti resultantis augere. Technica simplex est ad reproducendum, vilis et facile in industria adhiberi potest, et materiae ad synthesim necessariae – ferrum et silicium – inter elementa copiosissima in Terra sunt.
"Quamquam phasis epsilon-ferri oxidi forma pura satis olim, anno 2004, obtenta est, tamen propter complexitatem synthesis suae usum industrialem nondum invenit, exempli gratia ut medium ad inscriptionem magneticam. Technologiam hanc magnopere simplificare potuimus," dicit Eugenius Gorbachev, discipulus doctoratus in Departamento Scientiarum Materialium apud Universitatem Publicam Moscuensem et primus auctor operis.
Clavis ad prosperam applicationem materiarum cum proprietatibus recordum frangentibus est investigatio proprietatum physicarum fundamentalum. Sine studio profundo, materia immerito per multos annos oblivioni tradi potest, ut plus semel in historia scientiae accidit. Par scientificorum materialium apud Universitatem Publicam Moscuensem, qui compositum synthesizaverunt, et physicorum apud MIPT, qui id accurate investigaverunt, progressionem prosperam effecit.


Tempus publicationis: IV Iul. MMXXII